Przyczepy samozbierające są maszynami używanymi do zbierania świeżej zielonki przeznaczonej do bezpośredniego skarmiania i do produkcji sianokiszonek, w których są stosowane coraz nowocześniejsze rozwiązania konstrukcyjne.
Pojemności skrzyni ładunkowej przyczep samozbierających mieszczą się obecnie w granicach od około 15m³ do ponad 70m³. Górną część (nadbudowę) można składać, są dostępne przyczepy w których to składanie odbywa się hydraulicznie. Skrzynie ładunkowe są wyposażone w czujniki mierzące wypełnienie przyczepy i mogą mieć hydrauliczne systemy monitorujące przeciążenia.
Podbieracz dobrej przyczepy samozbierającej powinien mieć dużą szerokość roboczą ułatwiającą zbieranie pokosu. Ostatnio spotyka się podbieracze z gumowymi kołami kopiującymi, które dobrze sobie radzą na nierównych podłożach. Podbieracze są wyposażona ogół w indywidualnie zabezpieczone noże, które po natrafieniu na przeszkodę (kamień) odchylają się do tyłu, po czym dzięki sprężynie wracają do pierwotnego położenia. Cennym elementem podbieraczy są rolki dogniatające pokos, przydatne gdy prędkość załadunku jest większa, a zielonka krótka i mokra. Niektóre podbieracze wyposażone są w automatyczny system smarowania łańcucha napędowego.
W wielu przyczepach samozbierających montuje się walce dozujące, wyrzucające przywiezioną masę równomiernie na powierzchnię silosu czy pryzmy. Zestawy walców składają się najczęściej z dwóch lub trzech walców napędzanych przekładnią łańcuchową i mają zabezpieczające sprzęgło zapadkowe. Do rozładunku skrzyni wykorzystuje się także przenośnik poprzeczny, podający zielonkę na bok maszyny (np. na stół paszowy w oborze).
Układy jezdne przyczep samozbierających są stosowane różnorodne: pary pojedynczych kół, układy tandem oraz kpła o przesuniętych śladach co ogranicza ugniatanie podłoża. Stosuje się resory paraboliczne lub pneumatyczne. Hamulce wykonuje się pneumatyczne lub hydrauliczne, często z systemem ABS.
Niektóre przyczepy samozbierające mają skrętne osie. Ich działanie sprzyja zmniejszeniu siły odśrodkowej i ochronie runi łąkowej. Przy cofaniu i szybkiej jeździe oś skrętna jest hydraulicznie blokowana. Zastosowanie łamanego dyszla z dwoma siłownikami, umożliwia podniesienie podbieracza na wysokość 0,65m od podłoża, co ułatwia wjeżdżanie na pryzmę zakiszanej paszy.
Pracę operatora ułatwiają systemy kontroli i sterowania funkcjami roboczymi przyczep samozbierających. System LBS służy do programowania wybranych ustawień zespołów roboczych oraz czynności rozładunkowych (np. otwieranie tylnej burty, uruchamianie walców dozujących, czy włączanie przenośnika podłogowego). LBS także monitoruje i odtwarza dane pracy maszyny (np. liczby przepracowanych godzin lub masy załadowanego materiału, itd.).